The Hunger – review

Review door Tijmen

👥 2-6 (12+) ⚙️ Deck-building, push your luck⏳ 90 minuten

De zon gaat onder en je maag begint te knorren. Het is tijd om op jacht te gaan en je tanden te zetten in de malse mensen die op de vlaktes en in het bos wonen. Man, vrouw, bejaard of kind het maakt niets uit. Je buikje moet gevuld worden met het rode genot. The Hunger is een deck-building spel voor 2-6 spelers die de rol aannemen van vampieren. 

Kort speloverzicht
In The Hunger dalen de spelers vanuit hun kasteel in de bergen af naar de dorpen beneden om te jagen op de mensen die daar wonen. Iedere speler begint met 6 kaarten die hun ‘startdeck’ vormen. Elke beurt begint met het trekken van 3 kaarten die jouw hopelijk veel snelheid geven. Deze snelheidspunten kun je verdelen om te bewegen over het speelbord en om te jagen. Elke stap die je zet kost een snelheidspunt. Jagen doe je op de kaarten/mensen die beschikbaar zijn op het zogenaamde ‘jachtspoor’. Je kiest op deze markt van aangeboden slachtoffers het lekkerste hapje. Afhankelijk van de kolom waar je jaagt betaal je een aantal van je snelheidspunten en zo maak je continu de afweging tussen de afstand die je wil lopen en de personen op wie je wil jagen.  Het voordeel van het jagen is dat die sappige mensen je punten overwinningspunten opleveren. Het nadeel is dat ze zorgen voor een flinke ‘after dinner dip’. De gejaagde mensen leveren in vrijwel alle gevallen geen snelheidspunten op en zorgen soms ook nog voor een extra negatief effect. wanneer je deze personen nu trekt aan het begin van je beurt kan het dus voorkomen dat je enorm vertraagd wordt omdat ze zo zwaar op je maag liggen. In een deck-building spel komen gebruikte kaarten altijd terug dus het is belangrijk dat jouw stapel met kaarten evenwichtig blijft. In The Hunger is dit extra belangrijk want na 15 rondes komt de zon op en als je dan niet terug bent in je veilige kasteel zul je onherroepelijk verbranden. De speler die dan de meeste punten heeft en nog leeft is de winnaar.  

Onze mening
The Hunger is voor mij heel erg te vergelijken met films in het vampiers-genre. Het gaat in eerste instantie niet over de diepere verhaallijnen. Het belangrijkste is om mensen te entertainen. Wat mij enorm aanspreekt is de eenvoud van de acties en de wereld waar je wordt ingezogen. Het spel is vanaf 12 jaar en dat is begrijpelijk want het thema is misschien bloederig, de tekeningen zijn dit niet. Leuk zijn alle unieke mensen waarop je kan jagen.  Ze vormen een flinke stapel kaarten maar wij hadden graag wat meer variatie in hun eigenschappen gezien. Je komt vaak dezelfde voor- of nadelen tegen op de verschillende karakters. Ik snap deze keuze van de makers want het houdt het overzichtelijk, en voorkomt dat iedere kaart uitgebreid gelezen hoeft te worden. Sterk zijn de verschillende tactieken die je kan volgen. Blijf je dicht bij het kasteel en jaag je veel, ga je verder weg waar de betere bonussen liggen of doe je iets dat daar tussenin ligt. Tijdens onze eerste potjes leek dichtbij het kasteel blijven de beste tactiek. Maar met meer kennis van de kaarten, de missietegels en de combo’s die je kan maken veranderde die gedachte. Het spel heeft daardoor degelijk meer diepte dan de gemiddelde vampierfilm. The Hunger speelt vlot, is zeker niet ingewikkeld en ik beleef er een hoop lol aan. Ik heb nu al zin in het volgende potje om mij in vast te bijten.

Dit spel is als reviewexemplaar aan ons beschikbaar gesteld.